ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΟ ΘΕΜΑΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΑΤΤΙΚΗ
ΔΙΕΘΝΗΣ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΟΣ ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ
ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΜΕΛΕΤΗΣ
ΠΑΝΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑΣ, ΛΗΔΑ ΔΙΤΣΑ
ΟΜΑΔΑ ΜΕΛΕΤΗΣ
ΠΑΝΟΣ ΚΟΥΝΤΟΥΡΑΣ , ΛΗΔΑ ΔΙΤΣΑ
ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΕΡΓΟΥ
ΧΡΗΣΗ: ΜΟΥΣΕΙΟ ΑΡΧΑΙΟΤΗΤΩΝ ΚΑΙ ΠΑΡΚΟ
ΘΕΣΗ: ΛΙΜΑΝΙ ΠΕΙΡΑΙΑ, ΑΤΤΙΚΗ, ΕΛΛΑΔΑ
ΙΔΙΟΚΤΗΤΗΣ: ΟΛΠ ΑΕ, ΥΠ.ΠΟ.
ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ: 25.000 M²
ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΠΙΦΑΝΕΙΑ ΚΤΙΡΙΟΥ: 7.813 M²
ΧΡΟΝΟΣ ΜΕΛΕΤΗΣ: 2014
ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ
Η αρχιτεκτονική του έργου παρουσιάζεται ως ένας συνδυασμός δύο βασικών πραγμάτων: αφενός της αντίληψης για ένα μουσείο που χαρακτηρίζεται από διαφάνεια και ενοποίηση του εσωτερικού χώρου , αφετέρου της άμεσης, λειτουργικά και αισθητικά σύνδεσης του κτιρίου με τον γειτονικό αρχαιολογικό χώρο.
Γενικά διατηρείται η ογκομετρική μορφολογία του υφιστάμενου κτιρίου με τους δύο όγκους, της κάτω δομής και της άνω δομής να διαχωρίζονται από τη σχεδόν διάφανη ζώνη της pilotis.
Δομικά διατηρούνται οι υφιστάμενοι όροφοι καθώς και το κεντρικό αίθριο. Εσωτερικά το κτίριο διαπερνάται από το «διάδρομο», την κεντρική και ισόπεδη συνδετήρια διαδρομή του μουσείου με τον αρχαιολογικό χώρο και τον αστικό ιστό.
Εξωτερικά το κτίριο περιβάλλεται από ένα κέλυφος από κατακόρυφες μαρμάρινες που συνδυάζεται με υαλοπετάσματα στον κάτω όγκο και μεγάλα περιμετρικά ανοίγματα στον άνω όγκο. Μια μεταλλική κουρτίνα δημιουργεί στο ισόγειο ένα ημιδιαφανές πέτασμα διαχωρίζοντας τον εκθεσιακό χώρο από το υγρό στοιχείο. Η ζώνη της pilotis παραμένει σε υποχώρηση και με περιμετρικά υαλοστάσια εκτός του «κουτιού» της αίθουσας πολλαπλών χρήσεων το οποίο επενδύεται από οξειδωμένη λαμαρίνα.
Η αρχιτεκτονική του περιβάλλοντος περιλαμβάνει τη δημιουργία τριών πλατειών:
α. Την «Πλατεία Λέοντος» στο επίπεδο των εκθεσιακών χώρων που ενοποιεί το συγκρότημα με την Πολιτιστική Ακτή.
β & γ. Δύο πλατείες ισόπεδα με το «διάδρομο»: την πλατεία εισόδου στο μουσείο και την πλατεία εισόδου στον αρχαιολογικό χώρο, οι οποίες αποτελούν και σύνδεση με το βόρειο αστικό ιστό και το πάρκο στο δώμα του χώρου στάθμευσης .
Η αρχιτεκτονική της «Πλατείας Λέοντος» είναι λιτή περιλαμβάνοντας ένα επίμηκες υδάτινο κανάλι εκατέρωθεν και παράλληλα του οποίου δημιουργούνται σκιασμένοι χώροι όδευσης προς το μουσείου ή απλά αναψυχής και παιχνιδιού.
Η φύτευση που πραγματοποιείται είναι διακριτική και αρμονικά διεσπαρμένη σε όλη την έκταση του δημόσιου περιβάλλοντα χώρου.
Ο χώρος αυτός εκτείνεται σε δύο υπέργεια επίπεδα ενώ το δώμα του φυτεύεται δημιουργώντας ένα πάρκο δημόσιας χρήσης ενοποιημένο με τον υπόλοιπο περιβάλλοντα χώρο.
Η αρχιτεκτονική του έργου παρουσιάζεται ως ένας συνδυασμός δύο βασικών πραγμάτων: αφενός της αντίληψης για ένα μουσείο που χαρακτηρίζεται από διαφάνεια και ενοποίηση του εσωτερικού χώρου , αφετέρου της άμεσης, λειτουργικά και αισθητικά σύνδεσης του κτιρίου με τον γειτονικό αρχαιολογικό χώρο.
Γενικά διατηρείται η ογκομετρική μορφολογία του υφιστάμενου κτιρίου με τους δύο όγκους, της κάτω δομής και της άνω δομής να διαχωρίζονται από τη σχεδόν διάφανη ζώνη της pilotis.
Δομικά διατηρούνται οι υφιστάμενοι όροφοι καθώς και το κεντρικό αίθριο. Εσωτερικά το κτίριο διαπερνάται από το «διάδρομο», την κεντρική και ισόπεδη συνδετήρια διαδρομή του μουσείου με τον αρχαιολογικό χώρο και τον αστικό ιστό.
Εξωτερικά το κτίριο περιβάλλεται από ένα κέλυφος από κατακόρυφες μαρμάρινες που συνδυάζεται με υαλοπετάσματα στον κάτω όγκο και μεγάλα περιμετρικά ανοίγματα στον άνω όγκο. Μια μεταλλική κουρτίνα δημιουργεί στο ισόγειο ένα ημιδιαφανές πέτασμα διαχωρίζοντας τον εκθεσιακό χώρο από το υγρό στοιχείο. Η ζώνη της pilotis παραμένει σε υποχώρηση και με περιμετρικά υαλοστάσια εκτός του «κουτιού» της αίθουσας πολλαπλών χρήσεων το οποίο επενδύεται από οξειδωμένη λαμαρίνα.
Η αρχιτεκτονική του περιβάλλοντος περιλαμβάνει τη δημιουργία τριών πλατειών:
α. Την «Πλατεία Λέοντος» στο επίπεδο των εκθεσιακών χώρων που ενοποιεί το συγκρότημα με την Πολιτιστική Ακτή.
β & γ. Δύο πλατείες ισόπεδα με το «διάδρομο»: την πλατεία εισόδου στο μουσείο και την πλατεία εισόδου στον αρχαιολογικό χώρο, οι οποίες αποτελούν και σύνδεση με το βόρειο αστικό ιστό και το πάρκο στο δώμα του χώρου στάθμευσης .
Η αρχιτεκτονική της «Πλατείας Λέοντος» είναι λιτή περιλαμβάνοντας ένα επίμηκες υδάτινο κανάλι εκατέρωθεν και παράλληλα του οποίου δημιουργούνται σκιασμένοι χώροι όδευσης προς το μουσείου ή απλά αναψυχής και παιχνιδιού.
Η φύτευση που πραγματοποιείται είναι διακριτική και αρμονικά διεσπαρμένη σε όλη την έκταση του δημόσιου περιβάλλοντα χώρου.
Ο χώρος αυτός εκτείνεται σε δύο υπέργεια επίπεδα ενώ το δώμα του φυτεύεται δημιουργώντας ένα πάρκο δημόσιας χρήσης ενοποιημένο με τον υπόλοιπο περιβάλλοντα χώρο.
